آیا شیلنگ های لاستیکی می توانند واقعاً با نیازهای انتقال سیال در سناریوهای مختلف سازگار شوند؟

چرا شیلنگ های لاستیکی به لوازم جانبی متداول برای انتقال سیال در چندین سناریو تبدیل می شوند

در سناریوهایی که نیاز به انتقال سیال ، مانند تولید صنعتی ، تولید خودرو و زندگی خانگی دارند ، شیلنگ لاستیکی به دلیل خاصیت مادی و مزایای ساختاری آنها به عنوان لوازم جانبی اصلی استفاده شده است. مزیت اصلی آنها ناشی از خاصیت ارتجاعی و مقاومت در برابر آب و هوا در خود لاستیک است -شیلنگ های لاستیکی با کیفیت بالا می توانند عملکرد پایدار را در محدوده دما از -40 ℃ تا 120 حفظ کنند. آنها نه در دماهای پایین سخت و شکننده می شوند و در دماهای بالا نرم و تغییر شکل می دهند ، و آنها را برای محیط های متنوع مناسب می کند ، از فضاهای سرد در فضای باز گرفته تا تجهیزات با درجه حرارت بالا. در مقایسه با لوله های فلزی ، شیلنگ های لاستیکی سبک و انعطاف پذیر هستند و باعث خم شدن انعطاف پذیر با توجه به فضای نصب می شوند. این امر به ویژه برای چیدمان خط لوله پیچیده بین تجهیزات مفید است و از مشکلات نصب لوله های فلزی ناشی از استحکام زیاد جلوگیری می شود. علاوه بر این ، دیواره های داخلی شیلنگ های لاستیکی صاف هستند و در نتیجه مقاومت به مایعات کم ایجاد می شود و این باعث کاهش فشار در هنگام انتقال می شود. آنها همچنین دارای درجه مشخصی از مقاومت در برابر ضربه هستند و باعث می شوند در هنگام برخورد خارجی ، آنها را کمتر ترک کنند و خطر نشت مایعات را کاهش دهند. این که آیا این انتقال روغن با فشار بالا در سیستم های هیدرولیک صنعتی ، گردش خون خنک کننده در موتورهای اتومبیل ، یا ورودی آب و زهکشی برای ماشین های شستشو خانگی است ، شیلنگ های لاستیکی می توانند نیازهای انتقال سیال را با عملکرد قابل اعتماد برآورده کنند-و این دلیل اصلی کاربرد گسترده آنها در چندین سناریو است.

نصب و آب بندی نقاط کلیدی شیلنگ های لاستیکی در سیستم های هیدرولیک صنعتی

سیستم های هیدرولیک صنعتی برای عملکرد آب بندی و دقت نصب شیلنگ های لاستیکی نیازهای بسیار بالایی دارند. عملکرد نادرست می تواند به راحتی منجر به نشت روغن با فشار زیاد ، تأثیرگذاری بر عملکرد تجهیزات و حتی ایجاد حوادث ایمنی شود. قبل از نصب ، لازم است یک شیلنگ لاستیکی مناسب برای فشار کار سیستم هیدرولیک و نوع متوسط ​​انتخاب شود: سیستم های فشار قوی (فشار ≥ 16MPa) به شیلنگ های لاستیکی تقویت شده بافته چند لایه نیاز دارند. لایه لاستیکی مقاوم به روغن داخلی می تواند در برابر خوردگی روغن هیدرولیک مقاومت کند ، در حالی که لایه بافته بیرونی (مانند بریدن سیم فولادی) مقاومت فشار را تقویت می کند. سیستم های کم فشار (فشار 10 مگاپیکسولت) می توانند از شیلنگ های لاستیکی تک لایه برای کاهش هزینه ها ضمن تأمین نیازهای اساسی استفاده کنند. در حین نصب ، شعاع خمش شیلنگ باید کنترل شود - نباید کمتر از 8 برابر قطر داخلی شیلنگ باشد. از خم شدن بیش از حد برای جلوگیری از چین و چروک های دیواری داخلی جلوگیری می شود ، که این امر بر جریان روغن یا تسریع پیری شیلنگ تأثیر می گذارد. در همین حال ، اتصال بین شیلنگ و مفصل باید از گیره های اختصاصی یا اتصالات نخ استفاده شود. محکم کردن باید با آچار گشتاور مطابق گشتاور مشخص شده (معمولاً 15-25n · متر) انجام شود تا اطمینان حاصل شود که سطح آب بندی کاملاً مجهز است و از نشت روغن فشار زیاد از شکاف های مفصل جلوگیری می شود. پس از نصب ، آزمایش فشار لازم است: روغن هیدرولیک را به سیستم تزریق کرده و فشار را به 1.2 برابر فشار رتبه بندی افزایش دهید و آن را به مدت 30 دقیقه حفظ کنید. در صورت عدم وجود نشتی در مفاصل و گسترش یا تغییر شکل شیلنگ ، نصب واجد شرایط تلقی می شود.

تجزیه و تحلیل مقایسه ای مقاومت روغن بین شیلنگ های لاستیکی و شیلنگ های PVC

تفاوت در مقاومت روغن بین شیلنگ های لاستیکی و شیلنگ های PVC به طور مستقیم مرز سناریوهای کاربردی آنها را تعیین می کند. از نظر خاصیت مواد مقاوم در برابر روغن ، ساختار مولکولی شیلنگهای لاستیکی (به ویژه شیلنگ های لاستیکی نیتریل) حاوی گروه های سیانو است که می تواند با مولکول های هیدروکربن در محیط های مبتنی بر روغن پیوندهای پایدار ایجاد کند و از تورم جلوگیری می کند. هنگامی که یک شیلنگ لاستیکی در 46# روغن هیدرولیک غوطه ور می شود و به مدت 72 ساعت در دمای اتاق قرار می گیرد ، میزان تغییر وزن آن معمولاً کمتر از 5 ٪ است ، میزان تغییر حجم کمتر از 3 ٪ است و هیچ چسبندگی یا ترک خوردگی آشکار روی سطح وجود ندارد. در مقابل ، مؤلفه اصلی شیلنگ های PVC پلی وینیل کلرید است که ساختار مولکولی آن به راحتی با رسانه های روغنی واکنش نشان می دهد و باعث تورم و نرم شدن مواد می شود. در همان شرایط غوطه وری ، میزان تغییر وزن شیلنگهای PVC می تواند به 15 ٪ -20 ٪ برسد ، با گسترش حجم قابل توجهی ، سطوح چسبنده و تغییر شکل و حتی از دست دادن کشش ، باعث می شود که آنها قادر به مقاومت در برابر انتقال فشار نباشند. در کاربردهای عملی ، شیلنگ های لاستیکی برای انتقال رسانه های نفتی مانند روغن هیدرولیک صنعتی و روغن موتور مناسب هستند ، در حالی که شیلنگ های PVC فقط برای مایعات غیر روغنی مانند آب و هوا مناسب هستند. اگر به اشتباه برای انتقال روغن مورد استفاده قرار گیرد ، نشت ممکن است در مدت زمان 1-2 ماه و خرابی کامل در 3-6 ماه رخ دهد. بنابراین ، تشخیص دقیق سناریوهای کاربردی بر اساس محیط منتقل شده ضروری است.

شناسایی پیری و فرآیند جایگزینی شیلنگ های لاستیکی خانگی

شیلنگهای لاستیکی خانگی (مانند شیلنگهای ورودی ماشین لباسشویی و بخاری که شیلنگهای اتصال دهنده آن را به هم متصل می کنند) پس از استفاده طولانی مدت مستعد پیری هستند. عدم جایگزینی آنها به موقع ممکن است منجر به نشت آب و آسیب به وسایل خانگی شود. شناسایی پیری می تواند از سه جنبه انجام شود: ظاهر ، لمس و وضعیت استفاده. از نظر ظاهری ، شیلنگ های لاستیکی پیر ، ترک ، تغییر رنگ (به عنوان مثال ، تبدیل شدن از سیاه به خاکستری سفید) و لکه های روی سطح ، با برآمدگی هایی که احتمالاً در بعضی از مناطق ظاهر می شوند ، خواهند بود. از نظر لمس ، فشار دادن شیلنگ با دست ، مواد سخت کننده و کاهش کشش را نشان می دهد. اگر پودر هنگام مالیدن سطح از بین برود ، نشان دهنده پیری است. در حین استفاده ، اگر قطرات آب از اتصالات خارج شوند یا شیلنگ تغییر شکل آشکار را نشان می دهد ، تعویض حتی بدون نشت ضروری است. فرآیند جایگزینی نیاز به عملکرد استاندارد دارد: ابتدا شیر منبع آب متصل به شیلنگ (مانند دریچه ورودی ماشین لباسشویی یا شیر آبگرمکن) را ببندید تا از جریان آب در هنگام جایگزینی جلوگیری شود. سپس از آچار برای شل شدن مفصل و برداشتن شیلنگ پیر استفاده کنید و از مقیاس تمیز و ناخالصی های موجود در مفصل مراقبت کنید. هنگام نصب شیلنگ جدید ، اطمینان حاصل کنید که نخ های مفصل تراز شده و به آرامی در جهت عقربه های ساعت بدون نیروی بیش از حد محکم کنید تا از آسیب رساندن به موضوعات مفصل جلوگیری کنید. پس از نصب ، شیر را باز کرده و 5-10 دقیقه مشاهده کنید تا قبل از استفاده عادی نشت را تأیید کنید. توصیه می شود برای جلوگیری از خطرات ایمنی ناشی از استفاده تأخیر ، شیلنگ های لاستیکی خانگی را هر 2-3 سال یکبار جایگزین کنید.

روشهای آزمایش مقاومت در برابر حرارت شیلنگهای لاستیکی در شرایط کار با درجه حرارت بالا

در شرایط کار با درجه حرارت بالا مانند شیلنگ های خنک کننده موتور خودرو و شیلنگ های زهکشی دیگهای صنعتی ، مقاومت حرارتی شیلنگ های لاستیکی به طور مستقیم بر عمر و ایمنی خدمات آنها تأثیر می گذارد و برای تأیید عملکرد آنها نیاز به آزمایش علمی دارد. یک روش آزمایش رایج ، تست پیری با درجه حرارت بالا است: نمونه های شیلنگ لاستیکی (طول 10 سانتی متر ، قطر 2 سانتی متر) را برش دهید و آنها را در یک اجاق گاز پیری با دمای ثابت قرار دهید که در 150 ℃ (شبیه سازی شرایط درجه حرارت بالا) به مدت 168 ساعت است. پس از برداشتن ، قدرت کششی و کشیدگی آنها را در زمان استراحت اندازه گیری کنید. شیلنگ های لاستیکی با کیفیت بالا باید دارای میزان احتباس مقاومت کششی کمتر از 80 ٪ و کشیدگی در میزان احتباس شکست کمتر از 70 ٪ باشد. اگر شاخص ها زیر استاندارد باشند ، مقاومت در برابر گرما کافی نیست و آنها را برای سناریوهای درجه حرارت بالا نامناسب می کند. آزمایش اصلی دیگر آزمایش انقباض گرما است: شیلنگ را به مدت 24 ساعت در یک محیط 120 ℃ قرار دهید ، سپس بعد از خنک کننده تغییرات در طول و قطر آن را اندازه گیری کنید. میزان انقباض گرما باید در مدت 3 ٪ کنترل شود تا از شل شدن شیلنگ از مفصل به دلیل انقباض گرما و ایجاد نشت مایعات جلوگیری شود. علاوه بر این ، یک آزمایش فشار درجه حرارت بالا می تواند با اتصال شیلنگ به یک دستگاه آزمایشی که مایع با دمای بالا را شبیه سازی می کند ، انجام شود ، به طور مداوم محیط را در 130 ℃ و فشار به مدت 24 ساعت منتقل می کند و مشاهده می کند که آیا شیلنگ ترک می کند یا نشت می کند تا عملکرد پایدار آن تحت درجه حرارت و فشار زیاد باشد.

روشهای نگهداری محافظت از اشعه ماوراء بنفش برای شیلنگهای لاستیکی استفاده شده در فضای باز

شیلنگ های لاستیکی مورد استفاده در خارج از منزل (مانند شیلنگ های آبیاری باغ و تجهیزات در فضای باز لوله های آب) برای مدت طولانی در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV) قرار می گیرند و آنها را مستعد پیری و آغوش می کند که باعث زندگی آنها می شود. روشهای نگهداری علمی می توانند به طور موثری چرخه خدمات خود را گسترش دهند. در نگهداری روزانه ، از قرار گرفتن در معرض طولانی مدت شیلنگ های لاستیکی برای هدایت نور خورشید خودداری کنید. در صورت عدم استفاده ، آنها را در یک مکان خنک و خشک ذخیره کنید یا آنها را با یک پارچه Sunshade بپوشانید تا در معرض مستقیم UV قرار بگیرد. برای طولانی مدت در فضای باز ، شیلنگ های لاستیکی را با یک پوشش بیرونی مقاوم در برابر اشعه ماوراء بنفش انتخاب کنید. در حین نگهداری منظم ، هر 3 ماه یک عامل نگهداری اختصاصی (مانند یک عامل مبتنی بر سیلیکون) را برای سطح شیلنگ اعمال کنید. این عامل یک فیلم محافظ بر روی سطح شیلنگ تشکیل می دهد ، که نه تنها مقاومت در برابر اشعه ماوراء بنفش را تقویت می کند بلکه روغن مورد نیاز لاستیک را نیز برای جلوگیری از سخت شدن مواد تکمیل می کند. اگر ترک های جزئی در سطح شیلنگ ظاهر می شود ، برای پر کردن ترک ها و تقویت مقاومت در برابر اشعه ماوراء بنفش ، ماده تعمیر لاستیک را بمالید. اگر عمق ترک بیش از 1 میلی متر یا طول بیش از 5 سانتی متر است ، شیلنگ را به موقع جایگزین کنید تا در هنگام استفاده از ترک خوردگی و نشت آب جلوگیری شود. علاوه بر این ، هنگام استفاده از خارج از منزل ، از تماس طولانی مدت بین شیلنگ و اشیاء تیز (مانند سنگ و قطعات فلزی) خودداری کنید تا از خراش های موجود در پوشش سطح و از دست دادن محافظت در برابر اشعه ماوراء بنفش جلوگیری کنید. $ $